Category: OPINYON

NAPAKALAYO na ng iniunlad at iniangat ng ekonomiya ng Pilipinas mula noong 1960s.

Sa kasalukuyan, isa ang Pilipinas sa nangungunang mataas ang gross domestic product (GDP), sukatan ng pag-unlad ng ekonmiya ng isang bansa.

Ngunit, milyun-milyon ang hindi nakikinabang sa maunlad na ekonomiya ng bansa.

Napakaraming mahihirap na mga pamilyang Filipino mula tuktok ng Luzon hanggang talampakan ng Mindanao.

Ngunit, hindi sila kasama sa listahan ng Pantawid Pamilyang Pilipino Program o 4Ps ng Department of Social Welfare and Development (DSWD).

Kaya, hindi lahat ng mahihirap ay nabibigyan ng pampinansiyal na ayuda (Conditional Cash Transfer at Modified Conditional Cash Trtansfer) ng pamahalaan kada buwan.

Hindi rin pinabayaan ng DSWD ang mga miyembro ng 4Ps nang ipatupad ng administrasyong Duterte ang P5,000 hanggang P8,000 kada buwan na Social Amelioration Program (SAP) mula sa P275 bilyong
pondong inihiwalay para sa pagpapatupad ng bagong batas na “Bayanihan to Heal as One” laban sa kahirapan ng buhay dulot ng novel coronavirus disease 2019 (COVID – 19).

Ang inilabas ni Senate President Vicente Sotto III ang bilang ng mga mahihirap na pamilya makikinabang sa P275 bilyon sa media. Lumalabas na ay 18 milyong pamilya (pamilya po ha!), ang hindi

ko lang alam kung saan galing ang 18 milyon ni Sotto.
Nitong Oktubre 2018, binanggit ni DSWD Undersecretary Florita Villar “4,178,985 are active household beneficiaries.”

Sa binanggit ni Villar, 3,950,012 kabahayan ang regular na nakatatanggap ng pera dahil kasama sila sa Conditional Cash Transfer (CCT) ng DSWD, samantalang 228,973 naman ang nakapaloob sa Modified Conditional Cash Transfer (MCCT).

Pansinin sana ng lahat na ang ginamit na termino ay,“household”.

Dito sa Pilipinas, maraming bahay ang umaabot sa dalawa, tatlo hanggang apat na pamilya dahil sa sobrang kahirapan.

Kaya, siguradong napakaraming bahay o tinirahan ng mga kasapi ng 4Ps na pinaghahatian ng dalawa, tatlo o higit pamilya ang CCT at MCCT na ibinibigay ng DSWD kada buwan.

Nitong 2019, naglabas ng feature story ang Philippine Information Agency (PIA) hinggil sa 4Ps na ganito ang inihayag ni DSWD Secretary Rolando Joselito Bautista: “As of November 2019, 4Ps

has a total of 3,993,180 household beneficiaries provided with cash grants utilizing funds in the amount of P57,863, 606,400. “

Idinagdag ni Bautista na “with the on-going Listahan household assessment, more beneficiaries will be added to reach its goal of sustained 4,400,000 household beneficiaries.”

Nitong Byernes, sinimulan ng DSWD ang pamamahagi ng P16.34 bilyon sa 3.5 milyong kabahayang tumatanggap ng CCT ng 4Ps sa iba’t ibang panig ng bansa, kasama ang Metro Manila.

Sa tulong ng mahigit 42,000 barangay, kukunin ng DSWD ang bilang ng mga mahihirap na pamilyang Filipino na hindi kasama sa 4Ps upang mabigyan din ng P5,000 hanggang P8,000 na SAP mula sa natitira sa P275 bilyon.

Nasimulan na ito dahil namigay na ng SAP card ang bawat barangay.

Magandang balita dahil binilisan ng DSWD ang ayuda kumpara sa mga nakalipas na buwan at taon.

Pero, ipinakita ng pangyayaring ito na palpak ang pamahalaan hinggil sa totoong bilang ng mga mahihirap na pamilya sa bansa.

Ipinamukha sa atin ng pamahalaan na wala ito ng tinatawag na “database” o listahan ng mga mahihirap sa bawat lungsod at bayan ng bansa.

Ang sabi ni Sotto nitong Linggo na nagkausap na sila ni Finance Secretary Carlos Dominguez III hinggil sa palpak na listahan.

Idiniin ni Sotto na nangako si Domiguez na aayusin ang magkasalungat na listahan ng DSWD at ng local government units (LGUs) hinggil sa totoong bilang ng mga mahihirap na pamilya.

Importante ang totoo at tapat na listahan ng mga mahihirap upang malaman ng pamahalaan kung ilan ang totoo, eksakto at tapat na listahan ng mga mahihirap na pamilya, sapagkat ginagamit hindi lamang sa pamamahagi ng tulong sa kanila, kundi ang listahan din ang ginagamit sa pagsubaybay kung nababawasan o dumarami ang bilang ng mga mahihirap bawat buwan, kwarter at taon.

Nakadidismaya at nakakabuwisit naman sa sobrang haba na ng panahong napakaraming mahihirap na mga Filipino, ngunit ganoon din kahaba ang panahong walang matino, eksakto at tapat na listahan o database ng mga mahihirap ang pamahalaan.

Read More

NAKAKALUNGKOT naman ang mga napabalita na ang mga taong handang magbuwis ng kanilang sariling buhay para lamang sa nakararaming mamayan ay binu-bully pa ng iba nating mga kababayan.

Naiintindihan po natin ang sentimento ng ilan nating mga kababayan dahil natatakot silang baka iyong mga frontliner nilang kapitbahay o kabarangay ay mayroong dalang Coronavirus Disease 2019 o COVID-19 na mula sa mga ospital na kanilang pinaglilingkuran at baka mahawa sila ng nakakamatay na naturang sakit dahil hindi nga ito visible sa mga mata natin.

Gayunman, paala-ala lang po doon sa mga nambubully sa mga frontliner na kapag sila po ay wala, sino po ang mag-aaruga sa atin kung tayo po ay dapuan ng naturang karamdaman?

Hindi po ba ang dapat nga sa mga frontliner na mga yan kung iyan po ay kapitbahay ninyo o kabarangay ninyo ay inyong bigyan nang pagpupugay dahil sa kanilang ipinapakitang katapangan na harapin ang nakamamatay na karamdaman?

Dapat nga po kayo ang kanyang sandigan ng kanyang katatagan at maging inspirasyon upang lalo pang lumakas ang kanyang loob na pumasok pa sa ospital na kanyang pinaglilingkuran kahit alam niyang maaring isa rin siya sa mahawahan ng nakamamatay na COVID-19.

Sa halip na pandirihan po ninyo sila, dapat nga po sa tuwing sila ay dumating sa inyong lugar ay ipagbunyi ninyo sila at ipakita o ipadama ang inyong pagsuporta sa kanilang katapangan na

gampanan ang kanilang tungkulin sa kabila ng alam naman nilang maaring isang araw ay sila na naman ang makikipaglaban kay Kamatayan dahil sila ay nahawahan na ng COVID-19.

Pakiusap po sa ating mga KA-SAKSI na mahalin natin at suportahan ang mga frontliner dahil kapag sila po ay wala na, ay ubos din tayong mga Pinoy dahil tayo rin ang kasunod na magkakasakit at wala ng mga frontliner na magaaruga sa atin!

Huwag po nating tularan ang ibang mga walang kuwentang mga politiko na puro puna at ngawa wala namang ginagawa upang makatulong sa kinakaharap na krisis ng ating bansa!!!

Maiba ko nga pala dahil sa paglabag sa protocol ng isang person under investigation dahil sa posibilidad na mayroon itong taglay na COVID-19 ay kinasuhan na sa department of Justice si Sen Aquilino “koko”Pimentel Jr.

Batay sa inihaing reklamo ni Atty Rico Quicho sa pamamagitan ng electronic filing, nilabag ni Sen Pimentel ang isinasaad ng Republic Act 11332 o mas kilala sa tawag na Mandatory Reporting of

Notifiable Disease and Health Events of Public Health Concern Act., kabilang din sa reklamo ay ang paglabag sa ilang regulasyon ng Department of Health o DOH.

Ayon naman kay Secretary of Justice Menardo Guevara, kaagad niyang ipapasailalim sa preliminary Investigation ang naturang kaso sa sandaling bumalik na sa normal ang situwasyon ng bansa dahil sa kinakaharap na krisis kaugnay ng COVID-19.

Sa oras na mapatunayan na nagkasala nga sa naturang batas si Sen. Pimentel ay maari itong makulong ng hanggang anim na buwan o multang 20,000.00 hanggang 50,000.00 piso.

Read More

HINDI sa walang tayong tiwala sa local officials dahil marami naman ang matitino kahit papaano pero nararapat lang na mismong ang national government ang maghahatid ng tulong pinansyal sa bawat pamilya sa bawat barangay para matulungan ang mga dapat matulungan.

Marami na kasing kuwento’t karanasan ang mamamayan sa local officials mula sa mga mayor, city at municipal councilors hanggang sa barangay officials na hindi nakararating ang dapat dumating na tulong sa kanila.

Hindi kayang mag-isa ng isang mayor na maihatid ang tulong sa bawat pamilya sa lugar na nasasakupan nito kaya pinakikilos nito ang kanyang mga konsehal at ang mga konsehal naman ang magpapakilos sa mga barangay officials na siyang nakakaalam at nakakikilala sa mga tao sa kaniyang barangay.

Imposible na magbahay-bahay mismo ang mayor o kahit ang mga city at municipal councilors  kaya itatalaga nila ang kanilang barangay captain para maghatid ng tulong pero dahil sa politika sa ibaba, iyong mga dapat matulungan ay hindi natutulungan at ang mga hindi dapat tulungan ang siyang nakakukuha ng biyaya.

Kapag naging gahaman ang mga barangay captain, hindi lang sila  ang masisira kundi ang mga konsehal at mayor at nagagamit pa ang ganitong pagkakataon para pabanguhin pa ng local officials ang kanilang pangalan para maalala siya pagdating ng eleksyon.

Kaya tama ang desisyon ni Pangulong Rodrigo Duterte na ang maghahatid ng tulong sa mga tao ay ang mga sundalo upang makarating ang dapat makarating sa mga mamamayan na walang labis at walang kulang.

Ang nangyayari kasi kapag ang  local officials ang inaatasang maghatid ng tulong, hindi tugma  ang halaga ng relief goods sa idinedeklara nilang gastos kaya hindi mo masisisi ang mga tao na mawalan ng tiwala sa kanila.

Kunwari, sasabihin ng mayor na ang bawat relief goods ay P1,000 pero kung kukuwentahin mo ang halaga ng laman ng bag na ipinamigay ay aabot lang ng P300 kaya marami ang ayaw magtiwala.

Posibleng totoo na ganyan ang halaga ng budget na inilabas ng mayor pero pagdating sa ibaba ay binawasan ng kapitan o kung hindi man ay binawasan ng kanyang mga tao kaya talagang magrereklamo ang mga tao.

Marunong nang magkuwenta ang mga tao at hindi mo na sila maiisahan lalo na kung ganitong panahon ng krisis na kailangan nila ang tulong pero imbes na kumpleto ang tulong na matatanggap nila ay kinukupitan pa.

Madali nang magreklamo ngayon dahil sa social media. Halos lahat na ng mga tao ay may cellphone na may camera na at konektado na sila sa internet (kahit mahina) kaya naipo-post na nila ang kanilang mga hinaing.

Oo nga pala, ang barangay officials din pala ang inaatasan na magsumite ng pangalan ng pamilyang dapat bigyan ng tulong pinansyal mula sa national government.

Dapat suriing mabuti ang listahan dahil  baka inilista diyan ang lahat ng miyembro ng pamilya. Ang usapan, bawat pamilya, isang miyembro lang ang makakukuha. Kailangan magkalinawan sa usapang iyan.

HINDI sa walang tayong tiwala sa local officials dahil marami naman ang matitino kahit papaano pero nararapat lang na mismong ang national government ang maghahatid ng tulong pinansyal sa bawat pamilya sa bawat barangay para matulungan ang mga dapat matulungan.

Marami na kasing kuwento’t karanasan ang mamamayan sa local officials mula sa mga mayor, city at municipal councilors hanggang sa barangay officials na hindi nakararating ang dapat dumating na tulong sa kanila.

Hindi kayang mag-isa ng isang mayor na maihatid ang tulong sa bawat pamilya sa lugar na nasasakupan nito kaya pinakikilos nito ang kanyang mga konsehal at ang mga konsehal naman ang magpapakilos sa mga barangay officials na siyang nakakaalam at nakakikilala sa mga tao sa kaniyang barangay.

Imposible na magbahay-bahay mismo ang mayor o kahit ang mga city at municipal councilors kaya itatalaga nila ang kanilang barangay captain para maghatid ng tulong pero dahil sa politika sa ibaba, iyong mga dapat matulungan ay hindi natutulungan at ang mga hindi dapat tulungan ang siyang nakakukuha ng biyaya.

Kapag naging gahaman ang mga barangay captain, hindi lang sila ang masisira kundi ang mga konsehal at mayor at nagagamit pa ang ganitong pagkakataon para pabanguhin pa ng local officials ang kanilang pangalan para maalala siya pagdating ng eleksyon.

Kaya tama ang desisyon ni Pangulong Rodrigo Duterte na ang maghahatid ng tulong sa mga tao ay ang mga sundalo upang makarating ang dapat makarating sa mga mamamayan na walang labis at walang kulang.

Ang nangyayari kasi kapag ang local officials ang inaatasang maghatid ng tulong, hindi tugma ang halaga ng relief goods sa idinedeklara nilang gastos kaya hindi mo masisisi ang mga tao na mawalan ng tiwala sa kanila.

Kunwari, sasabihin ng mayor na ang bawat relief goods ay P1,000 pero kung kukuwentahin mo ang halaga ng laman ng bag na ipinamigay ay aabot lang ng P300 kaya marami ang ayaw magtiwala.

Posibleng totoo na ganyan ang halaga ng budget na inilabas ng mayor pero pagdating sa ibaba ay binawasan ng kapitan o kung hindi man ay binawasan ng kanyang mga tao kaya talagang magrereklamo ang mga tao.

Marunong nang magkuwenta ang mga tao at hindi mo na sila maiisahan lalo na kung ganitong panahon ng krisis na kailangan nila ang tulong pero imbes na kumpleto ang tulong na matatanggap nila ay kinukupitan pa.

Madali nang magreklamo ngayon dahil sa social media. Halos lahat na ng mga tao ay may cellphone na may camera na at konektado na sila sa internet (kahit mahina) kaya naipo-post na nila ang kanilang mga hinaing.

Oo nga pala, ang barangay officials din pala ang inaatasan na magsumite ng pangalan ng pamilyang dapat bigyan ng tulong pinansyal mula sa national government.

Dapat suriing mabuti ang listahan dahil baka inilista diyan ang lahat ng miyembro ng pamilya. Ang usapan, bawat pamilya, isang miyembro lang ang makakukuha. Kailangan magkalinawan sa usapang iyan.

 

Read More

BAGAMAN ilang araw na lang bago sumapit ang itinakdang pagtatapos ng enhanced community quarantine sa buong Luzon sa Abril 12, 2020,  marami pa ring reklamo sa distribusyon ng P5K-P8K na tulong pinansiyal ng pamahalaan.

Maging sa mga namimigay ng form para sa special amelioration project ng pamahalaan sa pamamagitan ng Department of Social Welfare and Development (DSWD) ay hindi malinaw sa mga ito kung sino ang dapat mabigyan.

Kaliwa’t kanan ang natatanggap na reklamo ng PUNA mula sa iba’t ibang lugar dahil hindi sila binibigyan ng form.

Ilan din sa mga nangangasiwa sa ipinamamahaging form ay pinipili lang ang binibigyan lalo na iyong mga nakarehistro sa barangay.

Marami sa nabigyan naman ang nais na umatras dahil sa napakaraming hinahanap na requirements para maging kuwalipikado sa benepisyong P5K-P8K na ayudang ipinamimigay ng DSWD.
Updated po ang PUNA sa press briefing na isinasagawa ng Inter-Agency Task Force (IATF) gayunman, maging tayo ay nalilito sa magkakaibang sinasabi nina DSWD Spokesperson Irene Dumlao

at DSWD Secretary  Rolando Bautista sa pamamahagi ng perang ayuda.
Si Dumlao ay nagsabing P3K lang ang cash at ang P5K ay ‘in kind’ na ibig sabihin ay grocery items para mabuo ang P8K para sa mga taga-National Capital Region (NCR) pero iba naman ang

sinasabi ni Bautista na P5K-P8K cash ang kanilang ipamamahagi.

Paano ngayon magiging maayos sa ibaba kung mismo sa pamunuan ng DSWD ay magkakaiba ang kanilang sinasabi kaugnay sa pamamahagi ng perang ayuda?.

Bakit naging iba ang sinasabi ng tagapagsalita ng DSWD (Dumlao) sa kanyang boss (Sec. Bautista)?

Kaya ngayon sa nasa ibabang mga empleyado na namimigay ng form ay sinasabing ang iba ay cash ang iba ay pera.

Linawin n’yo rin ang sinasabi n’yong informal at formal sectors na dapat bigyan ng P5K-P8K dahil ngayon ay inuulan ng tanong ang PUNA  mula sa aking mga suking mambabasa tungkol dito.

Dapat iulat n’yo rin kung hanggang ilan na ang inyong nabigyan at sino-sino sila.

Isa pang malabo kung sino ang benepisyaryo ng food packs na ipinamimigay ng DSWD.

Bago pa man maapruban ang P5K-P8K ay namimigay na ng food packs ang DSWD.

Marami sa mga nagrereklamo sa PUNA na hindi sila nabigyan ng grocery mula sa kani-kanilang mga barangay at Local Government Units (LGUs) ay nagsabing hindi rin sila binibigyan ng form

para sa ayudang pera mula sa DSWD.

Ang mga lugar na tinutukoy natin na may mga reklamo ay ang Valenzuela City, Quezon City, Caloocan City at maging sa San Julian, Eastern Samar.

Nagrereklamo rin ang mga nangungupahan sa apartment at mga nakatira sa mga subdibisyon na hindi sila binibigyan ng ayuda, pera man o grocery items.

Sabi nila hindi po lahat ng mga nakatira sa mga subdibisyon ay mayaman.

Ilan sa kanila ay nangungupahan lang at umaasa rin ng tulong sa kanilang mga kamag-anak.

Marami ring mga manggagawa ang hindi pa nakatatanggap ng P5K ayuda mula sa Department of Labor and Employment (DOLE).

Alam ng mga manggagawang sila ang tinutukoy ng gobyerno na informal sector na dapat kasama sa makatatanggap ng P5K-P8K ayuda mula sa DSWD.

May mga reklamo rin mula sa beneficiary ng 4Ps na hindi kumpleto ang kanilang natanggap mula sa nasabing ayudang pera.

Kamakailan, sinabi ni Sec. Bautista na ang mga beneficiary ng 4Ps ay makatatanggap ng ayudang cash at idadagdag na lamang ito sa kasalukuyan nilang tinatanggap na pera para mabuo ang P5K-

P8K.
Ang pamamahagi ng perang ayuda mula sa DSWD ay dalawang beses gagawin sa loob ng dalawang buwan.

Sana po maayos ng gobyerno ang mga hinaing na ito ng taumbayan.

Stay at home para po sa ating kaligtasan.

oOo

Para suhestiyon at reaksyon magemail joel2amongo@yahoo.com at operarioj45@gmail.com.

Read More

LAMPAS na sa tatlong linggo mula nang ipatupad ng pamahalaan ang enhanced community quarantine (ECQ) at sa tatlong linggo na ito ay tiyak na marami na rin ang nakapag-adjust at malamang ay mayroon na ring mga bagong routine.

Sa salita ni Cabinet Secretary Karlo Nograles, ito na ang bagong normal na klase ng pamumuhay.

Nakatakdang matapos ang ECQ sa ika-14 ng Abril, ngunit matapos man ito ay tiyak na hindi pa rin magiging mabilis ang pagbalik sa normal ng mga bagay-bagay.
Patuloy pa rin ang pagtaas ng  bilang ng mga positibong kaso ng COVID-19 sa bansa. Nitong Sabado ay tumuntong na sa mahigit 3,000 ang ating naitalang kaso. Napakahaba pa ng tatahakin natin bago matapos ang laban na ito. Malapit na ang nakatakdang pagtatapos ng quarantine ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin natin naaabot ang sinasabing “flat curve”.

Sa higit tatlong libong naitalang kaso, nasa higit sa 50 pa lamang ang gumaling at ang bilang na ito ay wala pa sa kalahati ng mga namatay na lagpas na sa 100. Nakakalungkot na mas marami pa ang pumanaw kaysa sa gumaling mula sa sakit na ito. Ngunit ang mas malungkot ay ang mga balitang ilan sa mga namatay na ito ay kabilang sa ating mga frontline healthworker.

Kung sana naging mas maagap ang Department of Health (DOH) sa paghahanda para sa pandemyang ito, hindi sana nabawasan ang ating mga tinuturing na bayani. Kailangan natin sila ngayon higit  kailanman dahil kung patuloy na lolobo ang bilang ng kasong positibo sa virus, maaaring tuluyan na tayong kulangin sa mga doktor at mga nars. Kailangan natin silang paka-ingatan.

Mas kailangan ding maging mabilis ang pamahalaan, partikular na ang DOH, sa pagpapatupad ng mga naaangkop na estratehiya sa pagsugpo ng virus na ito. Huwag na sanang hayaan na matulad tayo sa US, Italy, at Spain kung saan nasa daang libo ang bilang ng mga kaso at libo-libo rin ang namamatay bawat araw.

Isang matinding hamon talaga ito para sa  buong mundo lalo na para sa isang third world country na gaya ng Pilipinas. Kung ang mga mas mayayamang bansa ay nahihirapan, tayo pa ba ang hindi? Kung magpapatuloy at hahaba pa ang panahon ng lockdown, maaaring bumagsak ang ating ekonomiya. Ito ay isa sa mga dahilan kung bakit mahalagang maging mabilis ang ating pamahalaan sa anumang estratehiyang naisip nito. Maraming buhay ang nakasalalay.

Isang bagay lamang ang sigurado sa ngayon at  kakayanin natin ito dahil likas na sa ating mga Pinoy ang maging matibay at positibo sa pagharap sa anumang hamon sa buhay. Magkaisa tayong lahat upang mas mabilis mapagtagumpayan ang dagok na ito at sa pagtatapos nito ay lalo pa tayong magkaisa para sa mabilis na pagbangon ng ating bansa.

Read More

MAGING madasalin ang mga Pinoy.

Naging malapit ang ­bawat pamilyang Filipino.

Nabawasan ang polusyon.

Nabawasan ang init sa kapaligiran.

Nabawasan ang pakalat-kalat na tao sa kalye.

Nabawasan ang mga kriminal sa kalye.

Nawala ang trapik sa lansangan.

Nawala rin ang sidewalk vendors at nabawasan din ang basura.

Lumabas ang ating pagiging maawain.

Lumutang ang ­pagiging malambot ng ating mga damdamin

Subalit may ilan lang namang politikong mga epal na sa halip  na tumulong sa gobyerno sa pamimigay ng ayuda ay bumatikos pa.
Ito na marahil ang lagi nating sinasabi sa mga ­nakaraan nating kolum na ang nangyayaring krisis na ito sa buong mundo ay  isang paalala ng Poong Maykapal na magsipagsisi tayo sa ­ating mga kasalanan.

Dahil kapag ang ­Panginoon ang nagalit sa atin at hinagupit tayo wala tayong magagawa, wala tayong kalaban-laban.

Kahit anuman ang ­katayuan natin sa buhay, maging mayayamang bansa tulad ng Amerika, China, Italy, Spain, ay wala tayong nagawa sa COVID-19.

Gayunman, kahit mahirap tayong bansa ay hindi masyado ang hagupit sa atin ng COVID-19 dahil naagapan ng ating pamahalaan.

Mapalad po tayo na nagkaroon tayo ng lider na tulad ni Pangulong Rodrigo Duterte na ang sentro ng kanyang pamahahala ay sa taumbayan.

Kung hindi siya ang ­ating naging Presidente, saan pupulutin ang lahi Juan Dela Cruz ngayon?

Sa ilang taon niyang panunungkulan ay nakaipon ang gobyerno ng pondo para itulong sa taumbayan na naghihikahos ngayon dahil sa COVID-19.

Naniniwala ang PUNA na malaki ang papel ni ­Pangulong ­Duterte sa pagsubok na ito ng ­Panginoon sa mga Pinoy.

Alam niyang matatag ang kanyang pamunuan kaya ngayon ibinababa ang pagsubok na ito.

Sabi nga, hindi tayo susubukan ng Panginoon kung hindi natin kaya.

Sa panahon ngayon, magtulungan po tayo dahil para tayong nakasakay sa bangka at tumatawid sa malawak na ilog  kaya’t kailangan natin magsagwang pare-parehas at sabay-sabay upang sa ­iisang direksyon ang tungo para makatawid tayo sa COVID-19.

Kung may sasalungat sa pagsagwan nating mga nakasakay sa bangka ay mag iiba ang direksyon at hindi ­magiging matagumpay ang pagtawid kaya’t marami ang posibleng mamatay na maihahalintulad sa nangyayari ­ngayon sa atin dala ng COVID-19.

Gusto ng ating Tatay Digong na magkaisa ang mga Pinoy maging anuman ang kulay ng kinabibilangang pulitika  para sa iisang direksyon nang pagsagwang makatawid tayo agad sa makalawak na karagatan na kontamindo ng COVID-19.

Ngayon natin nalaman ang sakripisyo ng health wokers na kahit na wala silang Personal ­Protective Equipments (PPEs) ay nagtatrabaho sila kahit na nasa hukay na ang kanilang kabilang paa para lang ­maisalba ang lahi ni Juan.

Marami na sa kanila ang nagbuwis ng buhay na hindi man lang nakita ang kanilang bangkay ng kanilang mga kamag-anak. Napakasakit subalit napakadakila ng kanilang ginawa.

Hindi po ito ang panahon nang pagmamayabang na tayo ay magaling, panahon po ito ng pagkakaisa at pagmamahal sa ating kapwa.

Naniniwala po ang PUNA na ang mga Pilipino ay malambot ang puso.

Sana po magkaisa po tayo sa iisang layunin  at suportahan po nating ang ating pangulo sa kanyang layunin.

Lord patawrin n’yo po kami sa aming mga kasalanan. Amen!

oOo

Para suhestiyon at reaksyon mag-email ­joel2amongo@yahoo.com at operarioj45@gmail.com.

Read More

WALA talagang pagbabagong magaganap sa Pilipinas kahit kailan.

Kahit ngayong panahon ni Pangulong Rodrigo Duterte ay walang pagbabagong naganap sa pagpapatupad ng mga batas ­simula noong Hunyo 30,2016 hanggang sa araw na ito.

Ngunit, walang tigil ang paggawa ng mga batas ­(Republic Act, Executive ­Order at iba pa.

Kahit ngayong nahaharap ang bansa sa ­matinding krisis dulot ng coronavirus disease – 2019 (COVID–19) ay iba ang interpretasyon at pagpapatupad sa ating mga batas sa pagitan ng mga mambabatas o mga milyonaryo at pangkaraniwang mamamayan o mahihirap na mga tao.

Tingnan n’yo. Sa ulat ng Philippine National ­Police (PNP) ay umabot na sa 42,862 ang hinuli ng mga iba’t ibang yunit ng pambansang pulisya sa iba’t iba ring bahagi ng bansa dahil sa paglabag sa curfew hours mula Marso 17 hanggang Marso 27.

Mula sa nabanggit na bilang, umabot sa 12,904 diyan ang nasakote sa National Capital Region (NCR).

Ang krimeng nagawa ng 42,862 ay nanatili sila sa lansangan simula alas-otso ng gabi hanggang alas-singko ng umaga.

Sa oras na ito, bawal lumabas ng bahay ang sinumang mamamayang Filipino, maliban na lamang sa mga pulis, sundalo at mga tanod ng mga pamahalaang barangay na nakaduty upang ipatupad ang batas o ordinansa hinggil sa curfew sa panahong ipinatutupad ang ‘enhanced community quarantine’ (ECQ) o ‘lockdown’ sa Luzon.

Ayon sa PNP, marami ring nahuling “curfew violators” sa Visayas at ­Mindanao, sapagkat marami na ring lalawigan dito ang nagpatupad ng ‘community quarantine’ (CQ).
Okey. Hinahangaan at pinapalakpakan ko ang PNP sa mahigpit na pagpapatupad ng batas tungkol sa curfew.

Ngunit, kahit isang ­milyonaryo ay walang dinakip ang PNP.

Ito’y dahil ba sa marunong sumunod sa batas at utos ng pamahalaan ang mga milyonaryo, kaya walang nasakote sa kanilang hanay?

Si Pimentel ay ­milyonaryo, actually multimillionaire, sapagkat ang yaman niya ay umabot sa P29,934,635 hanggang noong Hunyo 30, 2019.

Ang multimillionaire na si Senador Aquilino Pimentel III ay nagtungo sa Makati Medical Center (MMC) noong Marso 24 sa ganap na alas-sais o alas-siyete ng gabi (ayon sa ulat sa media) kung saan sinamahan ang asawa niyang manganganak kinabukasan.

Makalipas ang dalawang oras, umalis si Pimentel sa MMC dahil ipinarating sa kanya ng Research Institute for Tropical Medicine (RITM) na positibo siya sa COVID–19.

Si Pimentel ay ­nagpatingin noong Marso 20 upang malaman kung siya ay positibo o hindi sa COVID–19.

Simula sa araw na ‘yan ay dapat nanatili na ang senador sa kanilang bahay upang ipatupad ang 14-araw na kwarantin sa sarili at hindi dapat siya lumalapit sa mga kasama sa bahay, kabilang na sa

kanyang asawa na buntis, alinsunod sa itinakda ng Department of Health (DOH).

Dahil sa ginawa ni ­Pimentel ay todo-todong binatikos siya ng pamunuan ng MMC, sapagkat nilabag ng mambabatas ang ­COVID–19 quarantine protocol.

Lumabas si Pimentel ng MMC, ngunit hindi siya hinuli ng mga tauhan ng PNP – Makati, dahil nilabag na niya ang batas-curfew.

Batas-curfew pa lang pinag-uusapan natin.

Hindi pa kasama ang posibleng mga kasong kriminal, sibil at administratibo na isasampa ng kampo ni Atty. Rico Quicho laban kay Pimentel dahil sa ­posibleng paglabag sa Republic Act No. 11332 o “Mandatory Reporting of Notifiable ­Diseases and Health Events of Public Concern Act” at COVID–19 protocol.”

Read More

Kahit anong pagsisikap ng mundo laban sa ­coronavirus 2019, kung hindi magpapakatotoo ang China na siyang pinanggalingan ng salot na ito, ay wala talagang mangyayari.

Parami nang ­parami ang mga ‘smuggle ­information’ na ­nakakarating sa ­‘international media’ ­hinggil sa totoong nangyari at ­kasalukuyang ­sitwasyon sa Wuhan, China na pilit itinatago ng Beijing dahil kontrolado nila ang kanilang media.

Maraming ­impormasyon na noong Enero pa lamang ay 24,000 na ang namatay sa Wuhan, China kaya nga nila ni-lockdown ang 11 ­milyong katao na nakatira sa Wuhan dahil hindi na makontrol ang salot.

Alam ng mamamayan nila na hindi biro ang salot kaya marami ang nagtakasan at umalis sa­ ­Wuhan at pumunta sa iba’t ibang panig ng mundo kasama na ang Pilipinas.

Nagpabida pa ang ­China na naglabas ng mga video at mga larawan na kesyo ­nakontrol nila ang ­COVID-19 kaya ­inalis na raw ang ­lockdown, binuksan na ang ­transportasyon, binuksan na ang malls at naglabasan ang mga tao, matapos ang dalawang buwang lockdown.

Pero ang ayaw nilang ilabas ay ang mga video at mga larawan ng kanilang mga tao sa Hubei ­province na nakikipaglaban na sa mga otoridad dahil ayaw silang palabasin at ayaw sila tanggapin ng mga kalapit nilang ­probinsya. Kaya magtatanong ka, bakit ayaw nilang ­palabasin ang mga tao kung talagang ­nakontrol na nila ang salot na ito?

Ipinapalabas ng China ang namatay lang sa kanila ay 3,186 pero ­nagdeliber ng 5,000 urns sa Wuhan at may mga ulat din na 3,500 ang ­kine-cremate ng lahat ng mga funeral parlors kada araw kaya ­tinatayang 40,000 ang totoong namatay sa ­COVID-19 sa kanilang bansa.

Kilalang-kilala na ang China sa pang-iipit sa impormasyon dahil ­kontrolado nila ang media at  ayaw  nilang mapahiya sa mundo at ­pinoproteksyunan nila ang kanilang imahe dahil sa kanilang ambisyon na ­maging ­number one sa mundo.

Itinago nila ang ­impormasyon hinggil sa salot na ito subalit noong ­Nobyembre 2019 pa lamang ay nanalanta na sa 11 ­milyong mamamayan sa Wuhan City na naging dahilan para magtakasan ang mga mamamayan nila ­papuntang ibang bansa kasama na ang Pilipinas.

Kung nagpatotoo lang ang China, baka nagtulong-tulong ang mundo na makontrol ang salot na ito sa Wuhan City pa lamang at hindi na lumaganap sa buong mundo kaso mas importante sa kanila ang kanilang imahe kaya  ang pinanindigan nila ay damay-damay na ito.

Ngayon, mahigit 3 ­bilyong tao sa mundo ang apektado bukod pa sa bagsak ang mga ­ekonomiya ng mga tinamaang bansa pero tila walang pakialam ang ­China dahil ang ­importante sa kanila ay kanilang imahe na ayaw nilang masira.

Kung patuloy na itinatago ng China ang katotohan, hindi masosolusyunan ang problemang ito at baka lalo lang lalala ang situwasyon (na huwag naman sanang mangyari).
May kasabihan nga tayo, the truth will set us free. Lord Kayo na po ang bahala.

Read More