(Unang bahagi)
Sa pagnanais ng Pilipinas na iangat pa rin ang kalagayan ng mga ina, lalo na ‘yung mga nasa laylayan, iba’t ibang batas na rin ang naipasa at pinaplanong ipasa sa Kongreso.
Sa aking pagmamasid at pagtatanong sa mga kakilalang nanay at ilang komunidad sa probinsya, tila kulang ang kaalaman pa rin ng ilang nanay sa mga ito.
Una sigurong dapat ipabatid sa mga Filipinong nanay ang tungkol sa batas na nagnanais ayudahan ang mga sa kanila’y nag-iisang nagtataguyod ng pamilya.
Para sa kaalaman ng mga itinuturing na single or solo parents, ipinasa noong 2000 pa lang ang Solo Parents Act.
Sa 2015 datos ng PSA, mayroong 3M na solong magulang at 2M dito ay mga babae. Sa isang datos naman noong 2017, umabot na sa 20M ang solo parents at malaking bahagdan nito ay mga babae.
Nakakalungkot malaman na kahit sa mismong mga kakilala ko o malapit sa akin, hindi alam ang tungkol sa “Solo Parents Act,” na maaari palang humingi ng tulong ang nahihirapang mga nag-iisang magulang.
Anu-ano nga ba ang pwedeng asahan sa batas na ito?
Una, binasag ng batas na ito ang masamang palagay tungkol sa mga anak na galing sa single-parent household o kaya ‘yung mga produkto ng tinatawag na “broken homes.” Naitutuwid na rin ang maling pananaw sa mga inang single o hiwalay, na sila ay hindi masasamang babae.
Pwede ring bigyan ng flexible na oras ng trabaho ang mga empleyadong single or solong ina at inaasahan ang mga employers na positibong tingnan ang bagay na ito kaysa gamitin laban sa mga nasabing empleyado sa paniniwalang bumababa ang performance nila dahil sa sitwasyon.
Mas mahalaga marahil ang pagbibigay-tulong sa pag-aaral ng mga anak ng naghihirap na solong nanay. Pwedeng humingi ng tulong sa pamahalaan gaya sa CHED o kaya sa TESDA.
Bagama’t kulang pa rin ang mga ito. May praktikal pa ring mga isyu na kinakaharap ang mga solong ina. Gaya ng pagbabalanse ng responsibilidad sa tahanan at trabaho lalo na kung maliliit ang anak at walang katulong mag-alaga.
Maganda rin sana kung natuloy ang batas noon na maaa¬ring magkaroon ng mga daycare sa mga lugar ng trabaho para madala ng mga ina ang kanilang mga sanggol o anak na hindi pa nag-aaral. Ito ay malaking tulong sana sa mga nanay na malayo sa mga kamag-anak, o walang kakayahang magbayad ng kasambahay.
Maganda nga marahil irepaso ang batas na ito kasabay ng pag-aaral kung gaano kaepektibo ang naging implementasyon nito. (Psychtalk / EVANGELINE C. RUGA, PhD)
83 
