HINDI na ako nagtataka kung bakit dumarami ang kaso ng COVID-19 sa ­ating bansa dahil marami na ang isinasagawang testing hindi tulad noong unang sigwada na halos walang nati-test.
Noong Marso kasi, ­iilan lang ang tine-test sa ­COVID-19 kaya kokonti lang ang kasong naitatala kumpara ngayon na marami na ang sinusuri ng gobyerno at pribadong sektor kaya lumalaki ang bilang ng nagpopositibo sa virus na ito na nagmula sa China.

Pero ang ikinababahala ko ay ang katotohanan na marami na palang na-infect sa COVID-19 pero hindi agad nalaman dahil sa teka-tekang desisyon hinggil sa panawagan na magsagawa ng mass testing noong isailalim sa ­enhance community quarantine ang bansa noong Marso.

Kung noong Hunyo at ngayong Hulyo ay maraming nagpositibo sa COVID-19, ibig sabihin baka nasa katawan na nila ang virus na ito noong Marso pa lamang na hindi agad nalaman dahil hindi agad inilarga ang mass ­testing.

Halos apat na buwang nag-quarantine ang ­sambayanan mula Marso 15 hanggang Hunyo 30 at kung nasa katawan na ng mga COVID-19 positive ang virus na ito sa nabanggit na panahon at ngayon lang nila natuklasan dahil ngayon lang sila nasuri, ilan ang nakasalamuha nilang tao na posibleng nahawa sa kanila?

Siguro hindi na nakahawa ang mga COVID-19 positive kung noong Marso pa lamang ay na-test na sila at ihiniwalay agad sila at ginamot pero dahil hindi nakinig ang mga kinauukulan sa mga tao, ayan dumami ang kaso.

Ito ang problema sa teka-tekang sistema ng mga opisyales ng gobyerno at hindi nakikinig sa suhestiyon ng kanilang mamamayan at saka nila aaminin na mali nga sila at dapat nakinig sila sa mga tao, kapag malala na ang problema.

Parang noong panahon ni dating Pangulong Benigno “Noynoy” Aquino III na nagteka-teka at ayaw ­makinig sa mga tao na simulan agad ang  mga nakalinyang proyekto kaya halos wala siyang ­natapos na imprastraktura sa loob ng anim na taon sa gobyerno.

Saka lang nagsimula ang mga konstruksyon nung may problema na noong panahon ni PNoy pero kung sa unang taon pa lamang sana nito sa kanyang administrasyon ay nagsimula na siya, baka natapos agad bago sila bumaba sa kapangyarihan.

Ang mga government officials kasi madalas hindi nakikinig sa mga tao. Hindi ko alam kung talagang ugali na nila at para bang sinasabi sa atin na “kami ang nasa puwesto kaya kami ang dapat magpasya at hindi ang mga tao”.

Parating nangyayari na hindi ini-involved ang mga tao sa kanilang pagdedesisyon gayung mas alam ng mga tao ang nangyayari sa ibaba kesa sa kanila na nasa itaas na karaniwang hindi ramdam ang pagdudusa ng mga ­maliliit.

Hindi ba sa isang bahay kapag may bagong patakaran ang isang ama na gustong ipatupad, kukunin muna ang opinyon ng kaniyang asawa at mga anak bago ­iimplementa lalo na kung ang mga anak ay nasa tamang edad na?

Dapat siguro magsilbing aral sa mga government officials ang karanasan natin ngayon sa pandemya na mahalaga ang opinyon ng mga tao sa ibaba bago sila maglabas at magpatupad ng isang mahalagang desisyon.

Sabi nga sa Desiderata: Speak your truth quietly and clearly; and listen to ­others, even to the dull and the ­ignorant; they too have their story”.(BERNARD TAGUINOD)