GEN Z TALKS ni LEA BAJASAN

ANG political drama sa pagitan nina Pangulong Ferdinand “Bongbong” Marcos Jr. at Bise Presidente Sara Duterte ay tumaas sa nakababagabag na antas. Ang nagsimula bilang banayad na hindi pagkakasundo ay nauwi na ngayon sa tensyon sa publiko, kung saan iniulat na naglabas si Duterte ng bantang kamatayan laban sa Pangulo—isang pahayag na ikinagulat ng bansa.

Ang away na ito, na pinalalakas ng social media, ay hindi na isang tunggalian sa pulitika. Naging delikadong distraksyon na ito sa mga totoong isyu na bumabagabag sa Pilipinas.

Ang labanang Marcos-Duterte ay nagdudulot ng kaguluhan sa kanilang mga tagasuporta. Ang magkabilang panig ay agresibong nagtatanggol sa kanilang mga pinuno, binabaha ang social media ng mga nagpapasiklab na post, meme, at mga akusasyon. Ngunit ito ay hindi lamang isang online na diskusyon na nagbibigay aliw. Kung talagang may ginawang bantang kamatayan, ito ay nagpapahiwatig ng mas malalim na pagkabali sa loob ng pinakamataas na antas ng pamumuno ng bansa. Paano magtitiwala ang mga Pilipino sa kanilang mga pinuno na magtutulungan para sa ikabubuti ng bansa kung abala sila sa pakikipaglaban sa isa’t isa?

Naka-aalarma ang away na ito dahil sa implikasyon nito sa ordinaryong mamamayan. Habang ang mga kampo nina Marcos at Duterte ay nakikipaglaban para sa kapangyarihan at dominasyon, ang mamamayan ay naiiwan na nagdurusa.

Nananatiling mataas ang inflation, walang pagbabago ang sahod, at patuloy na nahuhuli ang mga serbisyo publiko. Gayunpaman, sa halip na tugunan ang mga kagyat na isyung ito, ang pambansang atensyon ay inililihis sa maliliit na hidwaan sa pagitan ng mga elite sa pulitika.

Ang diumano’y bantang kamatayan ay nagdaragdag ng mas madilim na layer sa dramang ito. Kung totoo, ito ay sumasalamin sa lawak ng poot at kawalan ng tiwala sa pagitan ng dalawang kampo. Naglalabas din ito ng mga alalahanin tungkol sa kung paano masisira ng poot na ito ang gobyerno. Isipin ang isang senaryo kung saan ang mga pinuno ay mas nakatuon sa pagprotekta sa kanilang sarili mula sa isa’t isa kaysa paglutas ng mga problema ng bansa. Sino ang nagbabayad ng presyo para sa kanilang pag-aaway? Simple lang ang sagot: ordinaryong Pilipino.

Higit pa rito, ang lumalagong dibisyon sa pagitan ng mga tagasuporta ni Marcos at Duterte ay naghihiwalay sa mga komunidad. Online, ang mga talakayan ay kadalasang nagreresulta sa mga personal na pag-atake at pekeng balita. Offline, nagtatalo ang mga pamilya at kaibigan kung aling pinuno ang mas mahusay. Ang pagkakabaha-bahagi ay hindi lamang hindi produktibo – ito ay nakalalason. Ang mas masahol pa, pinipigilan nito ang mga tao na panagutin ang parehong mga pinuno para sa kanilang mga pagkabigo.

Para sa mga regular na mamamayan, nakapapagod ang away na ito. Ang social media, na dating nakatutuwang paraan para kumonekta, ngayon ay nakalalason. Maraming Pilipino ang nagsasabing pagod na sila sa lahat ng negativity. Ngunit ito ay hindi lamang tungkol sa mga online na labanan — ang away na ito ay nakagagambala sa lahat mula sa tunay na mga problema.

Ang mga tao ay nahihirapan sa mataas na presyo ng mga bilihin, mababang sahod, at mahihirap na serbisyo. Ito ang mga isyu na mahalaga. Ngunit sa halip na ayusin ang mga ito, ang mga pinuno ng bansa ay tila mas nakatuon sa pakikipaglaban sa isa’t isa. Kung totoo ang death threat, ipinakikita nito ang antas ng pagkasira ng ating pulitika. Bilang isang bansa, dapat nating tanungin kung ang political dynasties na ito ay tunay na nagmamalasakit sa mga tao.

Sina Marcos at Duterte ay nagmula sa mga pamilyang matagal nang nangingibabaw sa pulitika ng Pilipinas. Kahit sinong manalo sa kanilang laban, mananatiling buo ang kanilang impluwensya at kayamanan. Ngunit para sa mga Pilipino, ang bawat araw na ginugugol sa palabas na ito ay isang araw na nasasayang.

Panahon na para lagpasan ang bangayan ng Marcos-Duterte. Ang mga Pilipino ay karapat-dapat sa mga pinunong inuuna ang serbisyo publiko kaysa personal na sama ng loob. Sa halip na pumanig sa kanilang laban, dapat igiit ng mamamayan ang pananagutan at tunay na solusyon sa mga problema ng bansa. Sa gayon lamang tayo makatutuon sa pagbuo ng isang mas magandang kinabukasan para sa lahat.