GEN Z TALKS ni LEA BAJASAN

ANG paglipat ng tirahan ay dating malaking layunin para sa mga young adult. Ito ay tanda ng kalayaan, isang hakbang tungo sa pagbuo ng sarili mong buhay. Ngunit sa sobrang mahal ng lahat ng mga bagay ngayon, mas maraming taong nasa edad 20 pataas ang nananatili sa bahay ng kanilang mga magulang sa halip na umupa ng kanilang sariling lugar.

Ginagawa ito ng ilan para makatipid. Nakikita ito ng iba bilang isang praktikal na paraan upang mabuhay. Sa alinmang paraan, ito ay nagiging mas karaniwan, at hindi unawain kung bakit.

Patuloy na tumataas ang presyo ng mga bilihin at serbisyo. Mataas ang upa, mas mahal ang pagkain, at walang katapusan ang mga bayarin. Ang isang disenteng apartment sa lungsod ay nagkakahalaga ng halos kalahati ng suweldo ng isang tao. Hindi pa kasama riyan ang utility, groceries, at transportasyon.

Dahil dito, hindi nakagugulat na maraming mga young adult ang pinipiling manatili sa bahay ng mga magulang sa halip na bumukod.

Ang kamakailang mga ulat ay nagpapakita ng pagtaas ng bilang ng mga nasa hustong gulang na nakatira pa rin sa bahay ng kanilang mga magulang. Hindi lang ‘yung mga walang trabaho. Kahit na ang mga taong malaki ang kinikita ay nahihirapang bumukod. Mas gugustuhin nilang ilagay ang kanilang pera sa savings, investments, o a tumulong sa mga gastusin sa bahay sa halip na gastusin ang malaking bahagi nito sa pag-upa ng bahay.

Ito ay isang lohikal na pagpipilian, lalo na kapag ang mga panimulang suweldo ay hindi tumutugma sa tumataas na halaga ng pamumuhay.

Ang pamumuhay kasama ang pamilya ay hindi lamang tungkol sa pera. Nagbibigay rin ito ng seguridad. Mas madaling hawakan ang mga emerhensiya kapag mas maraming tao sa paligid. Pag may nagkasakit ay may agarang tulong. Kapag may nawalan ng trabaho ay may safety net. Ipinakita ng pandemya kung paanong hindi mahuhulaan ang buhay, at ang pagkakaroon ng support system ay may malaking pagkakaiba.

Maraming pamilya ang palaging nagsasagawa ng generational na pamumuhay. Ang mga lolo’t lola, magulang, at mga bata ay nasa iisang bubong, na nagbabahagi ng mga mapagkukunan at responsibilidad. Ito ay isang sistema na epektibo noon, at ngayon mas maraming tao ang nakakaalam na gumagana pa rin ito ngayon. Sa halip na mag-isa, ang pamilya ay maaaring umunlad nang sama-sama.

Ang mga gastusin sa bahay ay mas madaling pamahalaan kapag mas maraming tao ang nakikibahagi. Ang mga grocery, kuryente, tubig, at internet ay hindi kailangang mahulog sa balikat ng isang tao. Sa halip na halos hindi makayanan, ang mga young adult na nananatili sa bahay ay magagamit nang matalino ang kanilang pera.

Ang ilan ay tumulong sa mga bayarin. Ang iba ay nag-iipon para magsimula ng negosyo o mamuhunan sa kanilang kinabukasan. Sa alinmang paraan, hindi matitigil ang isang tao sa isang siklo ng pagbabayad ng renta na walang natitira pagkatapos.

Ang pang-araw-araw na buhay ay mas madali rin kapag ang mga responsibilidad ay pinagsasaluhan. Ang pagluluto, paglilinis, at pagpapanatili ng bahay ay nangangailangan ng maraming oras at pagsisikap. Kapag ang lahat ay tutulong, ang trabaho ay natatapos nang mas mabilis. Hindi kailangang gawin ng mga magulang nang mag-isa ang lahat ng mga gawain. Natututo ang mga nasa hustong gulang na anak kung paano pamahalaan ang isang sambahayan habang may suporta pa rin.

Mayroon ding emosyonal na bahagi ng mga bagay. Nakai-stress ang buhay. Ang trabaho ay hinihingi ang maraming oras. Mas mabigat ang pakiramdam ng mundo ngayon. Ang pag-uwi sa pamilya, pagbabahagi ng pagkain, at pagkakaroon ng kausap ay maaaring makagawa ng malaking pagbabago. Hindi ito tungkol sa pagiging dependent. Ito ay tungkol sa pagkakaroon ng tahanan na ligtas at nakaaaliw. Siyempre, hindi ito laging perpekto.

Ang ilang mga magulang ay tinatrato pa rin ang kanilang mga matatandang anak na parang mga bata. Maaaring maging isyu ang privacy. May mga pagkakataon na parang napakaraming rules. Ngunit ang mga problemang ito ay may mga solusyon. Ang malinaw na komunikasyon at paggalang sa mga hangganan ay maaaring gawin nang mas madali ang pamumuhay nang magkasama.

Ang ilan ay naniniwala pa rin na ang paglipat sa ibang bahay ay kinakailangan upang maging malaya. Ngunit ang kalayaan ay hindi tungkol sa pakikibaka nang mag-isa. Ito ay tungkol sa paggawa ng matalinong pagpili.

Sa takbo ng mga bagay ngayon, ang pananatili sa pamilya ay hindi lamang isang pagpipilian. Para sa marami, ito ang pinakamahusay na desisyon na magagawa nila.