AT YOUR SERVICE ni KA FRANCIS

ANG malasakit sa kapwa ay walang pinipiling katayuan sa buhay, maging mahirap ka man o mayaman, nakapwesto ka man sa pribado at pampublikong tanggapan.

Makikita natin sa isang tao na may malasakit sa kapwa na isa siyang responsableng mamamayan na laging handang umalalay sa lahat ng panahon sa mga nangangailangan.

Hindi rin siya nakararamdam ng pagod sa pag-alalay sa mga nangangailangan basta para sa kanya ay kung paano siya makatutulong sa kapwa.

Hindi rin siya namimili ng tutulungan, maging dayuhan ka man o kapwang Pinoy, basta ang kanyang nararamdaman ay tunay na malasakit.

Hindi rin hadlang sa pagmamalasakit sa kapwa ang kahirapan sa buhay kundi ang laman ng puso ng isang pagiging matulungin.

May mga propesyon o trabaho na masasabi nating may malasakit sa kapwa tulad halimbawa ng mga kagawad ng mga awtoridad, doctors, nurses, drivers, rescuers, fire volunteers at iba pa.

Sa mga awtoridad, kahit na kaaway ng pamahalaan basta’t nakita nilang nasugatan ito ay dinadala pa rin nila sa pinakamalapit na ospital para malapatan ng lunas.

Ganoon din ang doctors, nurses, kahit na ang mga rebelde, kriminal at iba pang may ginawang kasalanan sa lipunan, ay nilalapatan pa rin nila ng lunas kapag dinala sa kanilang pinaglilingkurang ospital.

Masasabi rin nating may malasakit sa kapwa ang mga tsuper dahil iniingatan nila ang kanilang mga pasahero.

Walang kaduda-dudang may malasakit din ang rescuers dahil sa lahat ng panahon ng kalamidad ay naroon sila para tumulong sa mga nangangailangang iligtas.

Hindi sila namimili ng kanilang sasagipin, maging rebelde, kriminal o kaaway ng pamahalaan, ay ilalayo nila sa kapahamakan.

Hindi rin matatawaran ang malasakit sa kapwa ng fire volunteers kahit na kapalit ng kanilang buhay ang kanilang pinapasok, para magligtas ng buhay ng ibang tao, kahit nasa gitna ng naglalagablab na apoy ay ginagawa pa rin nila ito.

Wala ring pinipiling panahon ang may malasakit sa kapwa, maging retirado ka na o nagtatrabaho ay magagawa mo ang pagtulong sa iba.

Mayroon namang nagmamalakit sa kapwa nang dahil lamang sa tawag ng kanilang tungkulin, tulad na lamang ng mga politiko.

Nagmamalasakit o tumutulong lamang sila sa kapwa dahil may pondo na pagkukunan para sa kanilang pagtulong.

Ang ganyan klaseng malasakit sa kapwa ay pagsamantala lamang dahil nakasalalay ang kanilang pagtulong sa kanilang mga trabaho.

Ang tunay na malasakit, may trabaho man o wala, nakapwesto ka man o hindi, ay tutulong ka sa mga nangangailangan bilang pagmamahal.

Hindi natin maitatago sa Panginoon kung ano ang mga ginagawa natin sa buhay, na pagdating ng panahon ay ‘yun ang pagbabasehan sa panahon ng paghuhukom.

Sana maging makatotohanan tayo sa pagmalasakit sa kapwa, nang wala tayong iniisip na pananagutan sa Panginoon.