TARGET ni KA REX CAYANONG

MULING sumampa sa entablado ng pulitika si Francisco “Isko” Moreno Domagoso matapos ang kanyang matagumpay na pagbabalik bilang alkalde ng lungsod ng Maynila sa katatapos lamang na Eleksyon 2025.

Sa isang makasaysayang tagumpay, tinalo niya ang kanyang dating pangalawang alkalde at re-electionist na si Mayor Honey Lacuna, kasama ang siyam pang kandidatong nagtangkang mamuno sa kabisera ng bansa.

Ang pagbabalik ni Moreno sa City Hall ay hindi lamang isang personal na tagumpay, kundi isang malinaw na mensahe mula sa mga Manileño: handa silang bigyang muli ng pagkakataon ang isang lider na minsang itinuring na simbolo ng pag-asa at pagbabago sa lungsod.

Hindi maikakaila ang naging tatak ni Isko Moreno sa kanyang unang termino bilang alkalde ng Maynila. Mula sa mga makabagong proyekto tulad ng rehabilitasyon ng Jones Bridge, pagbuhay sa mga pampublikong parke, hanggang sa mga inisyatibo sa kalinisan at urban renewal, si Moreno ay nagtagumpay sa pagbibigay ng bagong mukha sa lungsod na matagal nang tinatawag na “The Pearl of the Orient.”

Sa panahon ng pandemya, ipinamalas din niya ang mabilis at makataong pagtugon sa pangangailangan ng kanyang mga nasasakupan — bagay na hindi nalilimutan ng marami.

Ngunit gaya ng kahit sinong lider, hindi rin ligtas si Moreno sa mga kritisismo.

May mga nagsasabing masyado siyang mahilig sa publicity at paandar, habang ang iba’y tinutuligsa ang kanyang pagkabigong mapanatili ang disiplina sa ilang aspeto ng lungsod, lalo na sa usapin ng trapiko at sidewalk clearing.

Gayunman, tila mas nangingibabaw ang alaala ng kanyang tunay na malasakit sa mahihirap — isang aspeto ng kanyang pagkatao na malalim ang ugat sa sarili niyang karanasan bilang batang lansangan ng Tondo.

Ang kanyang pagbabalik sa kapangyarihan ngayong 2025 ay hindi lamang pagtanaw sa nakaraan kundi isang panibagong simula.

Muli siyang inatasan ng mga botante na ituloy ang kanyang mga nasimulan at harapin ang mas malalalim na suliranin ng lungsod: ang lumalalang kahirapan, kakulangan sa disenteng pabahay, modernisasyon ng public transport, at ang patuloy na banta ng climate change sa mga coastal barangay ng Maynila.

Mataas ang inaasahan sa kanya, at hindi na siya baguhan sa mga hamong ito.

Ang kanyang pagkapanalo laban kay Lacuna, na una niyang naging vice mayor at naging kaalyado noong nakaraang administrasyon, ay nagbigay-liwanag sa dinamika ng pulitika sa lungsod.

Ang dating pagkakampi ay nauwi sa tunggalian. Subalit sa huli, ang boto ng taumbayan ang naging tanging tagapamagitan.

Ipinakita nito na sa lungsod ng Maynila, hindi sapat ang pangalan o kasalukuyang posisyon upang manalo.

Kailangang may konkretong rekord ng serbisyo at kakayahang makipag-ugnayan sa masa.