Ang pag-ibig sa kapwa ay hindi nalalaan sa salita lamang kundi sa gawa na karaniwang ang wangis ay sakripisyo. Lahat naman ay naturuan ng pag-ibig ngunit bakit ba patuloy na nagkakawindang-windang ang mundo?

Ang mismong kadahilanan nito ay habang natuturo ang pag-ibig, ang pagka-maka-ako naman ng bawat isa ay hindi na kailangang ituro at nagiging likas sa bawat isa. Ang ma­tindi pa rito ay hindi nalalaan na ang isang tao ay impektado na ng pagka-maka-ako. Paano nga naman gagamutin ang isang sakit na hindi naman nalalaan na naroroon?

Ano nga ba ang pag-ibig? Ang pag-ibig ay nanunulay sa kabutihan sa sarili at sa kapwa, ito ay marunong makiramdam sa damdamin ng ibang tao, ito ay pagiging mapag-bigay sa may mga kakulangan, pagiging matulungin sa nangangailangan, pag-aalay ng sariling kapakanan para sa ibang tao at paniniguro ng kabutihan at kapakanan ng kapwa.

Ano naman ang pagka-maka-ako? Ang pagka-maka-ako ay pagiging manhid sa damdamin ng kapwa, pagbabalewala sa kapakanan ng ibang tao masunod lamang ang sariling gusto, pagiging mapagmahal sa sariling komben­yensiya kahit pa nga nahihirapan ang ibang tao.

Ito ay pagiging bulag ng espiritwalidad samantalang gising na gising ang laman, ito ay ang pagkagumon sa emosyon, pagiging palalo at makasarili.

Kinakalimutan ng pagka-maka-ako ang katotohanan bagkus nagiging dikta na lamang ang lahat ng tawag ng sariling kagustuhan.

Wala nang ibig sabihin kung makasakit ng kapwa. Wala nang ibig sabihin kung makapahamak ng kapwa. Wala nang puwang ang inspirasyon kundi paggising sa halimaw na nananahan sa bawat isa.

Gising na gising ang pagka-maka-ako at mahimbing na pinatutulog ang tunay na sarili, ang sarili na may takot sa Panginoon, ang sarili na binabalot ng konsensya, ang sarili na may pakiramdam sa damdamin ng kapwa.

Paano gagamutin ang makabagong sibilisasyon, paano gigisingin ang diwa ng katotohanan na ipinag-hehele, paanong babangon ang kaluluwa upang hawakan ang sariling mga kamay at palakarin ang sariling mga paa?

Isa-isa ang gamutan at hindi lahatan, paanong masusumpungan ang pag-ibig at gigisingin ang konsensya? Paanong hihimukin ang bulag na makakita?

Paulit-ulit na pinatatawad ang nagkakamali, kailan matututo?

Dasal ang katapat, dasal na magising na sana ang nahihimbing na diwa, dasal na bumangon na sana ang nananaginip na konsensya, dasal na maramdaman na sana ang damdamin ng kapwa. (For the Flag / ED CORDEVILLA)