NAGKUKUMAHOG tayong lahat para mailigtas ang buhay ng mga tao mula sa coronavirus disease 2019 (COVID-19) na nagsimula sa China na ikinamatay na libo-libong tao sa buong mundo kasama na ang a ting bansang Pilipinas.

Pero nakakagalit ng bagang na may mga hospital na dahilan ng pagkamatay ng ilan nating kababayan dahil ayaw nilang tanggapin ang pasyente dahil walang mag-aasikasong doktor at walang perang pang-downpayment.

Tulad ng kaso ni Katherine Bulatao ng Caloocan City na namatay matapos tanggihan ng 6 na hospital sa Caloocan at Quezon City dahil wala silang maibigay na P30,000 na dowmpayment.

Hindi lang si Bulatao ang biktima ng mga hospital na namatay dahil walang pang-advance payment, kundi maraming iba pa kahit umiiral ang Republic Act (RA) 10932 o “An Act Prohibiting the Demand of Deposits or Advance Payments for the Confinement or Treatment of Patients in Hospitals and Medical Clinics in Certain Cases”.

Matagal nang ginagawa iyan ng mga hospital lalo na kung wala kang kakilala sa pagamutan na pinuntahan mo pero parang walang napaparusahan kaya hindi na ako magtataka kung paulit-ulit itong nangyayayari. Kawawa talaga ang mga probre!.

Nangyari ang kaso ni Bulatao habang ang gobyerno ay abalang-abala sa pagliligtas ng buhay ng mga tao sa COVID-19.

Anong kaibahan ng buhay ni Bulatao sa mga pasyente ng COVID-19 na dapat iligtas?

Pare-pareho silang kailangang iligtas at may karapatang mabuhay.

Noong kalagitnaan naman ng buwan ng Abril, ang senior citizen na si Ladislao Cabling ng Cabanatuan City, Nueva Ecija ay namatay matapos tanggihan din ng 6 na hospital na pinagdalhan sa kanya.

Hindi pa nasusuri ang biktima na nahirapang huminga dahil sa kanyang sakit na asthma pero itinuring agad siyang COVID-19 positive kaya may mga hospital na hindi siya tinanggap.

Malinaw na malinaw ang instruksyon sa mga hospital, pribado man at lalo na sa gobyerno na huwag na huwag tanggihan ang mga pasyente, positibo man ng coronavirus o hindi.

Nakakagalit din ang nangyari sa Barangay Pasong Tamo, Quezon City noong Linggo nang harangin ng mga nagbabantay sa checkpoint ang mag-asawang magdedeliver ng oxygen tank sa kanilang pasyente.

Nakasalalay ang buhay ng pasyente sa oxygen tank na kanilang ide-deliver pero ayaw silang papasukin kahit may mga permit na silang naipakita at makakarinig pa sa mga taong nasa checkpoint na “e di mamatay” nang tanungin kung anong mangyayari sa dedeliberan nila ng oxygen kapag hindi nai-deliver.

Hindi parang “mali” kundi maling-mali ang katuwiran na ito ng mga nasa checkpoint kung sino man siya.

Kaya sila nasa checkpoint ay para siguraduhin na walang mahawa at mamatay sa COVID-19 pero habang ginagawa nila yan, mayroon naman taong hahayaan nilang mamatay? Baka kung sino-sino lang kasi ang inilalagay ng mga barangay sa mga checkpoint.

Hindi kaya ang mga na ilagay sa checkpoint ay ginagamit lang na dahilan ang pag-duty para lang hindi manatili sa loob ng kanilang bahay? Umayos nga kayo!