PUNA ni JOEL O. AMONGO

BALIKAN natin ang walang katapusang tila lasing na mga bulalas ni dating Pangulong Rodrigo “Digong” Duterte noong kanyang kampanya sa pagkapangulo, kung saan siya’y naguguluhan, sinusubukang magmukhang matalino habang desperadong humahawak sa mga ‘patalim’ upang makabuo ng mga magkakaugnay na pangungusap.

Ito ay isang kaawa-awang nakatatawang palabas—isang palabas na nagpakita ng kanyang lubos na kawalan ng kakayahan at kakulangan sa laman.

Sino ang makalilimot sa kanyang katawa-tawang pahayag na mas magiging maganda ang kalagayan ng Pilipinas kung susuyuin ito ng Tsina?

Kasabay nito, walang pakundangang kinondena niya si Senator Grace Poe sa ambisyon nito na maging pangulo, sinasabing ang isang “dayuhan” na mamumuno sa bansa ay magiging isang napakalaking sakuna.

At ngayon natagpuan natin siyang komportableng pinapasok si Guo Hua Ping, isang mamamayang Tsino, sa pampublikong opisina sa ilalim ng kanyang pangangalaga.

Ang pagkukunwari ay nakabibigla, para bang si Digong ay kumakapit sa kapangyarihan sa kahit anong paraan, inuuna ang sariling kaligtasan kaysa kapakanan ng mga Pilipino—hindi kailanman nag-aalok ng lehitimong estratehiyang pampulitika, kundi isang kaawa-awang paghahanap ng pansariling kapakinabangan.

Ngayon, ang mga epekto ng pagmamahal ni Duterte sa Tsina ay pinahihirapan ang mga Pilipino sa kanilang pinakamasakit na bahagi.

Ang tinatawag na “digmaan laban sa droga,” na kanyang ipinagmalaki na isang madugong kampanya, bilang isang marangal na pagsisikap na puksain ang krimen, ay walang iba kundi isang panlilinlang.

Ang mga gamot na sinasabi niyang aalisin ay pangunahing nagmula sa Tsina! Ang mga inosenteng tao na nahuli sa gitna ng putukan ay simpleng collateral damage lamang, ginamit upang bigyang-katwiran ang barbarikong pagpatay sa hinihinalang mga drug offender.

Tingnan mo na lang si Kerwin Espinosa, hayagang nagmamakaawa at humihingi ng tawad kay dating Senador Leila de Lima dahil sa pagkaladkad sa kanya sa putikan ng gawa-gawang drug trade scandal ni Digong.

O isaalang-alang si dating alkalde Jed Mabilog na naging biktima ng baluktot na laro ng pulitika nang siya ay hindi makatarungang mailista sa kilalang narco list ni Digong.

Ano ang “giyera laban sa droga” na ito? Wala itong iba kundi isang brutal na pag-aalis ng mga kalaban at isang konsolidasyon ng kapangyarihan.

Mabilis na lumipas ang panahon, at ang nagpapatuloy na pagdinig ng Quad Committee ay pinipiga si Digong, malinaw na ipinakikita kung paano ang kanyang matibay na katapatan sa Tsina ay nagdulot ng kaguluhan sa mga Pilipino.

Ang kanyang mga fingerprint ay nasa lahat ng illegal na POGO na nagsisilbing pugad ng money laundering, human at drug trafficking, illegal detention, prostitusyon, immigration bribery schemes, cybercrime, at love scams.

Sino ang nagbukas ng mga pintuan sa kaguluhang ito? Tama, iyon ay si Duterte, masiglang tinatanggap ang impluwensyang Tsino nang bukas na bukas ang mga kamay.

Linawin natin: Si Digong ay nagmistulang isang puppet na nagsisilbi sa interes ng Tsina, na iniwan ang mga Pilipino bilang mga simpleng kabit sa isang nakasusuklam na pagtataksil.

Tayo, ang mga Pilipino, ay nanood habang unti-unting winawasak ang ating mga demokratikong kalayaan, na nagtransporma sa ating bansa bilang isang laruan ng katiwalian at kriminal na aktibidad ng Tsina.

Kaya’t hayaan niyong magtanong: Sulit ba ang pangako ni Digong na kapayapaan at kaayusan?

Ngayon ay sinasabi ni Digong na handa na siyang dumalo sa mga pagdinig ng Quad Committee, pero darating ba talaga siya?

At kung gagawin niya ito, magsasabi na ba siya ng totoo tungkol sa kanyang relasyon sa Tsina, sa mga ilegal na POGO at extrajudicial killings?

Sana nga dumalo siya nang masagot niya ang mga ibinabato sa kanya, lalo na ang ilang resource person na nagdiin sa kanya.